اگر اوضاع جهان منحط است
همه از مشکل رسم الخط است!
اگر اوضاع تو هردمبیل است،
رحم و انصاف اگر تعطیل است،
علت کاهش برخورداری
رشد نقدینگی و بی کاری،
درب گنجه که فراز آمده است
دمب گربه که دراز آمده است،…
هرچه هست از خط بی ربط شماست
خط منحط شما خبط شماست
شاعران بندهّ بربط هستند
عاشق چهرهّ نوخط هستند
پس بکوشید که نوخط باشید
بندهّ بربط و خربط باشید!
بدلش کن به خط لاتینی
با همان شیوهّ استالینی!
هرچه “می” هست جدا باید کرد
در همی نیست ، سوا باید کرد
“مثلا” را “مثلن” بنویسید
جای “آفتابه” ، “لگن” بنویسید!
بنویسید که” این زنده گی است؟!”
“واقعا مایهّ شرمنده گی است!”
عوض “همزه” در این بلعجبی
بنویسید “ی“ی یک وجبی!
ای برادر تو اگر باحالی
دست و پاکن خط دیجیتالی!
بگذر از شیوهّ فرهنگستان
حبذا شیوهّ خرچنگستان!!
کلمات عربی ممنوع است!
عربی عنصر نامطبوع ! است
خط فعلی عربی از بیخ است!
خط ما پارسیان از میخ است!!
نهضتی یک شبه برپا بکنیم
خط میخی را احیا بکنیم!!
توضیح: شرمنده ! بیت آخر به خط میخی دیجیتالی!! نوشته شده که تنها متخصصان فن قادر به خواندن آن هستند.
از طنز گذشته ، خط فعلی ما مثل همه خطهای دنیا نقاط ضعف و قوتی دارد ، اما در مجموع ( اگر با برخی افراط و تفریط ها خرابش نکنیم!)خطی است زیبا و نسبت به بسیاری خطوط دیگر کم عیب که توانسته است محمل خوبی برای فرهنگ ایرانی باشد. این خط را ما مثل چیزهای فراوان دیگر پس از اسلام فراگرفته ایم . این خط با الفبای لاتین مشترکات فراوان دارد و در اصل خویش نه عربی است و نه ایرانی و نه لاتین ، بلکه خطی است برآمده از دیار بین النهرین که آن را می توان میراث مشترک بشری دانست.
جالب است بدانیم که خط میخی نیز ، با همه کهنگی و از کار افتادگی ، و علی رغم توهم برخی بی خبران ، از همان دیار سرچشمه گرفته است…!
با این تفصیلات بازگشت به خط میخی- حتی نوع دیجیتالی آن که ما اخیرا اختراع فرموده ایم! – مثل مخالفت افراطی با واژه های عربی- چیزی است از جنس جنون گاوی بلکه هم آن طرف تر!!