فتح هفت شهر یا دژ موسیقی !

استاندارد

در اغانی ابوالفرج اصفهانی آمده است:

نغمه های معبد که “شهرهای معبد” یا “دژهای معبد” نامیده شده است:

“معبد” چون از مردی شنید که قتیبـة بن مسلم هفت دژ یا هفت شهر خراسان را فتح کرده است که در آنها هفت دژ  وجود داشته که بالارفتن از آنها دشوار و راههای آنها صعب العبور بوده   و کسی هرگز بدانها دست نیافته است, چنین گفت:

به خدای سوگند که من هفت نغمه ساخته ام که ساختن هر یک از آنها از گشودن آن دژها دشوار تر است!!

این جناب معبد بن وهب که  صاحب اغانی سخن او را نقل کرده است , یکی از  نوابغ موسیقی و خنیاگران مشهور  در قرن دوم هجری است. شهرت او در حدی بوده که او را “امام خنیاگران مدینه ” می شناخته اند. او موسیقی را در نزد استادانی چون “نشیط فارسی” آموخته است و این نکته ارتباط او را با موسیقی ایران زمین  نشان می دهد.

نکته جالب توجه در سخن معبد , اهمیت فوق العاده  ای است که او برای آفرینش هنری قائل است , به گونه ای که ساخت یک قطعه موسیقی را بسی برتر و دشوارتر از فتح هفت شهر یا هفت دژ استوار و دست نایافتنی می داند! آیا هنرمندان و اصحاب فرهنگ در روزگار ما چنین جدیت و  اهمیت و ارزشی برای عنصر فرهنگ قائل اند و  در آفرینش هنری چنان رنجی را بر خود هموار می سازند؟!

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *