چرا هفتان…؟!

استاندارد

از ساعتی که شنیده ایم هفتان به سرنوشت سایتهای ضاله مضله گرفتار شده و کاربران گرامی اینترنت  تنها از راههای نبهره قادر به دریافت آن هستند ، یک پرسش عمیق فلسفی گریبانگیر ذهن ما شده که حکمت در پس پرده قرار گرفتن این سایت فرهنگی با آن شیوه و رویه معتدل چه می تواند باشد؟ از طرفی ایمان داریم هرچه اولیای محترم امور انجام می دهند بدون برو برگرد مبتنی بر حکمت و عزت و مصلحت و منفعت است , و هرگز کار بی حکمت و مصلحت و منفعت از آن ذوات شریف صادر نمی شود , و از طرف دیگر هر چه به عقل ناقصمان فشار می آوریم به حکمت و مصلحت و منفعت این اقدام حکیمانه پی نمی بریم !

النهایه بعد از تفکر و تامل بسیار , این دو احتمال واهی به ذهن ما رسیده است که ذیلا به عرض می رسد تا نظر شما چه باشد :

الف) بلانسبت هفتان و اولیای امور ، می گویند یک نفر دو تا گوساله داشت , یکی آرام و معقول و دیگری چموش و تخس. یک روز ریسمان آن گوساله تخس و شیطان پاره شد و گوساله مزبور هم از خدا خواسته  پا گذاشت به فرار، حالا فرار نکن کی فرار بکن! صاحب گوساله که از  اقدام فرصت طلبانه آن حیوان زبان نفهم چموش به شدت خشمگین شده بود و دستش هم به دمب هیچ گاوی بند نبود , شلاقش را برداشت و افتاد به جان آن گوساله زبان بسته که مانده بود و حالا نزن کی بزن! یک نفر از راه رسید و گفت : پدر جان ! این بدبخت که گناهی نکرده…! صاحب گوساله نفس نفس زنان و عرقریزان گفت: به مظلوم نمایی این نگاه نکن , این هم اگر ریسمانش باز بود از آن یکی تند تر فرار می کرد!

با رمزگشایی از حکایت تمثیلی فوق به این نتیجه می رسیم که یحتمل ، حکمت بالغه بعضی از اولیای محترم امور بدان تعلق گرفته باشد که  در یک اقدام پیشگیرانه و با تنبیه و مواخذه برخی افراد کاری بکنند که دیگران درس عبرت بگیرند و به هیچ وجه به فکر فرار از ضوابط و مقررات مملکت نیفتند!

ب) شهدالله  که اولیای محترم امور شبانه روز در پی حفظ ناموس مملکت در عرصه اینترنت  و اون ترنت هستند و در این راستا از هیچ کوشش و مجاهدتی دریغ نمی کنند , اما دریغا تلاشهای آنان  چنان که باید , به دید نمی آید و  مردم آن چنان که شاید در جریان خدمات آنان قرار نمی گیرند، لذا گاهی لازم است که از باب “خلاف آمد عادت” هم شده در ِ یک سایت معتدل را تخته کنند تا خلایق بدانند و آگاه باشند که اوضاع هر کی به هر کی نیست و خیالشان راحت باشد که کسانی هستند که چار چشمی مراقب ناموس مملکت هستند و قدر آنان را بدانند !

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *