شش دفتر
مجموعهٔ اشعار محسن پزشکیانبه کوشش: عمادالدّین شیخ‌الحکمایی
و سیّد علی میرافضلی
و سیّد علی میرافضلی
ویراستار: مرضیه گلرنگ رهبر
چاپ اوّل/ 1390
قطع وزيرى/ 556 صفحه/ 165000 ريال
شمار: 1000 نسخه
شابک: 3-16-7531-964-978
شمار: 1000 نسخه
شابک: 3-16-7531-964-978
مرحوم محسن پزشکیان (1326-1358) از شاعرانی است که در سال‌های پیش از انقلاب اسلامی در مبارزات سیاسی حضور داشتند و با نزدیک‌تر شدن به مقطع پیروزی انقلاب، درون‌مایهٔ مذهبی و مفاهیم اسلامی در شعرشان تبلوری خاص و روشن یافت. شعر پزشکیان را می‌توان از نمونه‌های خوب ادبیات امروز و خود وی را می‌بایست از شاعران پیش‌گام و موفق و درعین‌حال ناشناختهٔ ادبیات انقلاب اسلامی به شمار آورد.
دوران شاعری مرحوم پزشکیان بیش از ده سال طول نکشید: از اواخر دههٔ چهل تا اواخر دههٔ پنجاه، دورانی که پرالتهاب‌ترین دوران شعری تاریخ معاصر ماست؛ دوران نضج اندیشه‌های انقلابی و رویکرد شاعران به تعهدات سیاسی و اجتماعی در شعر که از آن می‌توان با عنوان شعر مبارزه و مقاومت یاد کرد. سیر اندیشه و زبان در شعرهای پزشکیان، در فاصلهٔ سال‌های 1347 تا 1358 بیانگر تلاش شاعر برای رسیدن به جایگاهی استوار در شعر امروزف با اتکا به تجربهٔ شعر کهن فارسی و دستاوردهای نیما و شاگردان اوست. لحن و محتوای شعرهای پزشکیان و رفتار او با زبان و نمادها و تصویرهای شعری مبیّن آن است که او را باید در ردیف شاعران متعهد و دردمند انقلابی با رویکرد مذهبی جای داد. نارضایتی از وضعیت موجود و چشم‌انتظار آیندهٔ مطلوب موعود بودن از مضامین اصلی شعرهای پزشکیان است و زبان شعری او، از نخستین دفتر تا دفتر ششم، دارای خط سیر رو به رشد و تعالی. مرحوم محسن پزشکیان در سال 1358 پس از دریافت حکم مأموریت برای همراهی مردم کازرون به‌منظور سفر به قم و دیدار با رهبر فقید انقلاب اسلامی(ره)، در جادهٔ قم دچار سانحهٔ رانندگی شد و به‌همراه پدر و دختر خردسالش دار فانی را وداع گفت.در سی و چند سال اخیر متاسفانه نامی از محسن پزشکیان در مجامع ادبی برده نشده است. با انتشار مجموعه اشعار او توسط فرهنگستان زبان و ادب فارسی امید می رود که غبار غربت و گمنامی از چهره این شاعر ارجمند تا حدودی زدوده شود.(برگرفته از وبگاه فرهنگستان زبان و ادب فارسی)